Sentymentalny Czeski film - sierpień 2013

Niedawno byłam w Cieszynie. W związku z tym wzięło mnie na wspominki... 

Przejażdżka do Czech z sierpnia 2013, jeszcze na starym rowerze. Kloszardzkim rowerze. Ze względów estetycznych, jak i funkcjonalnych. Koła 26-tki. ZDECYDOWANIE wolę 29-tki (tym bardziej, że jestem dość wysoka i mam długie koniczyny...). Choć wtedy na 26-tkach było ok, ale wtedy było ok z: 

1) przerzutką, którą trzeba było rączką czasami (właściwie to ja tylko w razie ostateczności schodziłam z "trójki" - może to w jakiejś części sprawiło, że moje mięśnie są dość silne i teraz mogę robić dystanse na 300 km na luzaku..?);

2) z siodełkiem, które oprócz tego, że wyglądało fatalnie nie trzymało się do końca zawsze...; 

3) pedałami (tylko taki szkielet był, czego efekt będzie widać na poniżej...troszkę do dziś na mojej nodze widać).

Kiedyś pan serwisant powiedział, że doktorat mógłby na nim zrobić...Ktoś inny, że powinni mnie wpisać do Księgi Guinnessa, że na czymś takim tyle kilometrów (O mało się nie zabiłem - wypowiedź w ten deseń była dłuższa...). Gdy kiedyś wyciągnęłam ten rower z garażu miałam...takie same odczucie...Jak ja to zrobiłam.....? Ale ja wtedy nie odczuwałam dyskomfortu jakiegoś wielkiego...Właśnie już gdzieś kiedyś coś pisałam: może być super sprzęt, super stylóweczka kolarska, ale silne mięśnie, wytrzymałość, determinacja są jednak ważniejsze...Ale w końcu kupiłam nowy rower, bo to było przegięcie na maxa...

Pisząc to o tym rowerze na mojej buzi widnieje uśmiech - bo to jest aż absurdalne, jak on działał - ale dał mi parę pięknych rowerowych chwil, satysfakcji etc...To mój pierwszy "górski rower"...Służył przez ok 15 lat. 

Miało być sentymentalnie a'propos Cieszyna, wyszło sentymentalnie o rowerze (ale należy mu się swoisty Tribute!).

Wracając jednak do przejażdżki...

Wyruszyłam ok. 14 - późno (jak zwykle...) - do tego w największy upał...Było mega gorąco.
Tak, że już w Skawinie lekki chillout...- de facto dystans przede mną był dość krótki. 

Jechałam przez Stanisław Dolny, czyli inaczej niż podczas przejażdżki sprzed tygodnia. Tylko, że ostatnio nie jechałam świadomie do...

...Wadowic.

Poszłam na obiad. Zamówiłam makaron i...Serio......!!!???

Normalnie na obiad zjadam prawie całą paczkę (ok. 400 gramów). Już nie chciałam czekać na kolejne 5 porcji, które powinnam zamówić, więc...

...poszłam na kremówkę. Na chwilę wystarczy....

 Możesz rozpalić tłum, tym czym kochasz..
Rozpalić tłum, tym czym kochasz...
 
Vixen - Rozpalić tłum
(raper urodził się w Czańcu)

Ze mną jest podobnie:
Wierzę że każdy człowiek z czasem się odwzajemnia..
Jak mam jakiś problem, zawsze słucham się serca,
Bo niekiedy nie wystarcza rozum i inteligencja.

Bielsko - Biała, z której nie potrafiłam się wydostać...

Jechałam bez mapy, GPS-a, niczego. Tak na czuja...W sumie są znaki, to przecież się nie zgubię tylko, że niekiedy jest też znak: zakaz dla rowerów...(Był też remont gdzieś w Kętach i przez totalnie leśną drogę prowadził mnie chłopaczek na deskorolce...Sam taki chętny, słodziak.). Tak było i tutaj...Krążyłam...Pytałam, w końcu chłopaki jakieś wskazały wyjazd.  

- Do Cieszyna jeszcze daleko.  

- Może dojadę, jadę z Krakowa. Cisza.  

- Z Krakowa? Ja pier..lę...Szacun. Cisza. Z Krakowa (do siebie)...

Btw, ja chyba muszę się wybrać na to zwiedzanie Bielsko-Białej z tym panem, co ostatnio wskazał wyjazd, bo wyjechałam od razu, bez takich akcji, jak wtedy, czyli zna miasto...

Bardzo ucieszyła mnie strzałka na Cieszyn. 

Jechałam w ciemności (dwóch kierowców mi powiedziało, że mnie nie widać - świetnie....) i gdzieś niepotrzebnie skręciłam...Jadę, jadę nie wiem gdzie, ciemno spytać nie ma kogo...Tzn. jakieś dwa samochody zaparkowane w rowie...Wypadek? Chyba nie. Wydaje mi się, że akcja rozrywkowo-zarobkowa. Miałam już pukać w szybkę...(Bo co miałam robić..?), a tu nagle o pierwszej w nocy jedzie dziewczyna na rowerze...Z nieba mi spadła. Okazało się, że faktycznie zajechałam się ciut - jechałam na Brennę. Ona wracała z pobliskiej wioski od chłopaka. Pogadałyśmy o życiu, odprawdziła mnie na skręt...i już miało być prosto, elegancko i było.

Pojawił się Cieszyn - wtedy miałam uczucie, że chcę ucałować tę tablicę - wreszcie ten Cieszyn jest (bo martwiło mnie, że na noclegu najpierw miałam być o 22, potem dzwoniłam, że będę o 24, a jest 2...- ja tak bardzo nie lubię robić kłopotów innym)...

Dystans dojazdu wyszedł podobnie, jak ostatnio ok 160 km (a trasa ciut inna jednak...i gubienie inne, nadrabianie inne...). 

Zjazd był super! Słuchałam: 2 Unlimited - No Limit

i naprawdę ja zjeżdżałam na pełnej ku..ie na tym kloszardzkim rowerze...

Trzeba było znaleźć zarezerwowany nocleg (o dziwo - zarezrwowany!), ale to był lekki problem, bo w mieście nie było ludzi. Internetu w telefonie nie miałam wtedy, więc tylko ludzie albo krążenie, ale...rzucił mi się w oczy posterunek policji! Poszłam pytać tam, ale było ciemno...Dorwałam stację i po lekkim pokręceniu po Cieszynie znalazłam Szkolne Schronisko Młodzieżowe (było grubo po 3). Obudziłam pana stróża, który łaskawie wpuścił, ale krzyknął, że to nie jest hotel..!

DYSTANS: 164 KM

DRUGI DZIEŃ 

Jak wspominałam w poprzednim poście, rano mnie oglądali, jak jakieś zjawisko...Potem jeszcze powiedziałam, że wybieram się do Ostravy (bez mapy i niczego znów, ale to przecież blisko) to zdziwienie, że w taki upał...No było dość gorąco...Nawet bardzo...

No Limit był takim kawałkiem w klimacie o podwójnym znaczeniu...

Ale brzydki mural w przejściu podziemnym do miasta! Bo czeski Cieszyn to nie tylko ładne centrum, które jest znane większości turystom - jest coś więcej za tym brzydkim muralem...

Jem...

.

...np czekoladę, która kupiłam kilka minut wcześniej...Kupiłam w stanie stałym, nie roztopioną...

Ładne tereny. Przestrzeń!!!

Chillout (przegląd czeskiej prasy...), bo tak gorrącooo. Ale gdzie mi się spieszy...? 

W jakimś sklepie kolejny raz dziwili się, że jadę do Ostravy w taki upał...Nie wiem, czy odległość ich dziwiła, czy po prostu do Ostravy się nie jeździ w taki skwar z jakiegoś powodu...

11 września 1932 roku polscy lotnicy Franciszek Żwirko i Stanisław Wigura zginęli w pobliżu tego miejsce w katastrofie lotniczej. W Terlicko znajduje się ich symboliczny grób (pochowani są na Cmentarzu Powązkowskim).

Havirov.

Kofola!!! 

Bardzo lubię kofolę. W ogóle kupowałam od razu dwa napoje, jeden na miejscu, drugi biorę, za chwilę sklep i jeden na miejscu drugi biorę, za chwilę sklep i...

(Btw, ja wypiłam hektolitry płynów i wszystko wyszło przez skórę...Dziwne i ciekawe...).

Bardzo ładny jest Havirov. 

Jadąc myślałam, że dostałam udaru (bo nie cały czas miałam coś na głowie, choć w pewnym momencie włożyłam koszulkę...). Może to ten powód, dla którego nie jeździ się w taki skwar do Ostravy...? Udarogenna droga..?

Było mi tak źle, że musiałam przycupnąć pod drzewem na chwilę, bo...było mi źle, a nie dla chilloutu (jak to zwykle). W końcu jednak dotarłam.

Czy Ostrava ma jakiś rynek, bo ja nie dotarłam..? Choć trochę pokręciłam po mieście. Może za mało...

Bramburky i milion innych produktów na krawężniku przed supermarketem..Przynajmniej mogę dużo kupić i...pojeść porządnie!

Trzeba było wracać, bo nie chciałam robić takiej akcji, jak poprzedniej nocy. Chciałam być o właściwej porze...

Jechało się niesamowicie (upał zelżał) - z góry (wcześniej w upale pod górę...). Zatrzymała mnie policja. Pan mówi, że nie mam oświetlenia. Miałam. Coś kiepskiego z tyłu, przednia rozwaliła mi się w...Ostravie. Pan powiedział: Jedźcie dalej. Pojechałam...Spieszyłam się, żeby być przed 22. Nienawidzę ograniczeń, ale cóż - taki regulamin, nikt nie kazał mi tu noclegu rezerwować...Dostosuję się.

Tak się spieszyłam, że wbiłam sobie pedał albo raczej szkielet pedała w nogę...Nie poczułam jakoś bardzo...W schronisku pan mi mówi, że cieknie mi krew z nogi patrzę: O faktycznie...

 Minimalną bliznę mam do dziś...Trzy kropeczki (były cztery, ale jedna była płytka, więc nie ma śladu).

Poza tym pani dała mi..mapę...Cały 2014, 2015 rok z nią jeździłam. Styrałam na maxa, potargała się...Dużą część Polski z nią przemierzyłam.

DYSTANS: 92 KM

TRZECI DZIEŃ

Powrót do domu. Jest ciepło, ale nie ma upału - będzie się jechało idealnie - tak myślałam...

Takie kropeczki...

W ogóle...jeździłam jeszcze z plecakiem...Bo ja to tak nic nie planowałam...Po prostu jeździłam...

Jem śniadanie po czeskiej stronie.

Celowo jest dużo zdjęć z..fontannami...Dominujący motyw przejażdżki, bo już od początku marzyłam o tej pierwszej na mojej drodze usytuowanej w Skawinie. Następnie każda kolejna mnie cieszyła i..pomagała...

Opuszczam Ceską Republikę i już jadę pedałować w Polskę, ku Krakowowi...

W sumie jeszcze nie wiedziałam, jaką trasą...Mam mapę! Mogę sobie pokombinować...Ha!

Nie lubię wracać tą samą, ale stwierdziłam, że w sumie to ja tak średnio widziałam tę trasę...Zresztą czy dokładnie tak samo..? Chyba nie...

Kojarzyłam: Skoczów, który przegapiłam poprzedniej nocy i skręciłam na Brennę. Dziewczyna z nieba była ze Skoczowa.

Nagle trzask z nieba i deszcz...Deszcz - nie ma problemu. Trzask -  gorzej, ale na razie pojedynczy...

...Się rozpadało...

W Bielsku-Białej kupiłam czołówkę, żeby nikt mi nie mówił, że jestem nic nie widoczna - znów zapowiadał się nightbiking.

Pada, pada...

...pada.

Andrychowska fontanna - już nie marzyłam o fontannach - miałam na bieżąco...

Deszcz - ok, lekkie błyski od czasu do czasu - no ok, ale mega burza - nie! To już nie kwestia komfortu tylko bezpieczeństwa. Jak nagle pier....ęło! MEGA BŁYSK! Skręciłam na stację w tym momencie (dobrze, że akurat tu byłam, a nie gdzieś w lesie..) i spędziłam na niej 7 GODZIN!!! Cały czas była taka mega burza! Rozmawiałam sobie z panem...Ok 5 się uspokoiło, więc ruszyłam.

Wschód słońca w trasie oglądałam trochę śpiąca...

W końcu jest Kraków!

DYSTANS: 162 KM